Fotoğrafı gördüğümde kendisine yamuk bir gülüş attım, kabul. Ama bu gülüşüm arkasından gelen birçok düşünceye dur diyemedi. Hani nasıl derler? Çok “inspiring” bir fotoğraf değil mi sizce de? Emre B. bu blogu okuyor olsaydı “inspiring değil, ilham verici” diye beni düzeltirdi, buna da eminim.

(Umarım o linki öylesine verdiğimi düşünmezsiniz)