Bu yazının taslaklarda saklandığı tarih 2014’ün Aralık ayı olduÄŸuna göre Halfdan Egedius’a ait yukarıda gördüğünüz “Hayalperest” isimli portreyi ilk kez 2014 yazında görmüş olmalıyım. O günlerde bu yazının baÅŸlığı olarak Halfdan Egedius’un Acıklı YaÅŸam Öyküsü‘nü uygun bulmuÅŸum. Bugün bu isim bana fazla sert geldi. Çünkü ressamın yaÅŸamına ait bildiÄŸimiz tek acıklı durum 21 yaşında bu dünyadan göçüp gitmesi (-ki bu da beni yaralamaya yetecek bir acıklılık).
Bir sanatçının genç yaÅŸta öldüğünü öğrendiÄŸimde büyük bir üzüntü hissediyorum. ÖrneÄŸin sefaleti, yokluÄŸu, aptallığı, sarhoÅŸluÄŸu, ahlaksızlığı çizilebilecek en iyi ÅŸekilde betimlemiÅŸ Adriaen Brouwer’in (1606 – 1638) 32 yaşında öldüğünü öğrendiÄŸimde çok üzülmüştüm. Sanki Brouwer sonsuza kadar varolmalı ve karanlığı anlatmaya devam etmeliydi. Ah bir de otuzunda veremden ölen Jan Mankes var elbette (1889 – 1920) ve onun naif tabloları. Bu kadar genç yaÅŸta ölmelerine üzülüyorum çünkü birincisi çok genç yaÅŸta ölmüşler sonuçta ve ikincisi de “peki ya ölmeselerdi?” sorusunun cevabını düşünmek beni mahvediyor. Goya’nın 82 yerine 30 yaşında öldüğünü hayal ederseniz ne demek istediÄŸimi daha iyi anlayacaksınız. Soluk benizli bir Ä°sa çizmesinin hemen ardından ölen bir Goya adeta hiç yaÅŸamamış bir Goya deÄŸil midir? MuhteÅŸem Kara Resimlerini geçtim, neÅŸeli tür resimlerine bile baÅŸlamamış olacaktı. Brouwer ölmeseydi kim bilir neler yapardı? Peki Mankes? Peki henüz yirmi birinde dünyaya veda eden zavallı Egedius?