Bu yaz birkaç günü Londra’da geçireceÄŸim ortaya çıkınca hem sevindim hem üzüldüm. Sevindim çünkü o ÅŸehirde yapacak binlerce ÅŸey bulabilirim. Ãœzüldüm çünkü kısıtlı vaktim vardı. KlasikleÅŸmiÅŸ ziyaretlerimin bir kısmından vazgeçemediÄŸimden geriye kalan az zamanda neler yapabileceÄŸimi araÅŸtırdım ve sonunda alternatif Londra sokak sanatı turuna katılmaya karar verdim.
Tercihimin çok da rastgele olmadığını size itiraf etmek zorundayım. Uzun süredir “sokak sanatı” konusunda yeterli bilgimin ve ilgimin olmadığını düşünüp duruyordum. Dahası yeni gelen sanat akımlarına kapısını kapatmış, eskiye sıkı sıkıya baÄŸlı o muhafazakar sanatseverlerden biri olmak büyük korkumdur. Sokak sanatına bu ÅŸekilde mi yaklaşıyorum şüphelerim o kadar yoÄŸunlaÅŸmıştı ki kendimi konuya eÄŸilmek zorunda hissediyordum.
Normalde konuyla ilgili kitap taramaları yapar, bu kitapları edinir ve gecelerimi okumaya ve deÄŸerlendirmeye ayırırdım. Ardından Internet’i köşe bucak kurcalardım. Ama bu seferlik “modern zamanlar”da olmanın avantajından yararlanmak istedim.
Tura katılan tek insan olduÄŸum şüphesiyle Liverpool Street’teki beyaz keçi heykelinin altına gittiÄŸimde çok ÅŸaşırdım. Çünkü deÄŸiÅŸik milletlerden (Fransa, Güney Afrika, ABD ve hatta Ä°ngiltere) yaklaşık 30 kiÅŸilik bir topluluktuk. Ä°nsanları ne kadar önemsediÄŸimin kanıtı olan muazzam isim hafızamla adının Doug olduÄŸuna neredeyse emin olduÄŸum aÅŸağıda sol resimde gördüğünüz sempatik ve konuÅŸkan rehberimizle turumuza baÅŸladık.
