Dört bilemedin beÅŸ senede bir aklımdan Bülent Ortaçgil’i canlı dinlemek geçer. Bu fotoÄŸraf bir önceki geçiÅŸin hatırası. Ortaçgil mahallede konser verince kalkıp gitmiÅŸtik. ÇaÄŸatay’dan Fed 5’i yeni aldığım günlerdi. Sonucun ne olacağını kestiremeden fırsatını bulduÄŸum her an kullanıyordum. Ä°lk filmden çıkan en sevdiÄŸim fotoÄŸraflardan biri bu olmuÅŸtu. Yırtıkları özellikle seviyorum.
Konsere katılım kısıtlı olduÄŸundan misafir odasında gibiydik. Ön sıralarda oturan bir beyefendi King Crimson’dan istek yapmıştı. Çalmayacaklarından o kadar emindim ki Ortaçgil kısa bir tereddüt yaÅŸayınca tarihi bir ana tanıklık edeceÄŸimi zannedip heyecanlandım. King Crimson çalmadılar.
Bu akÅŸam o konseri düşündüğümde sahnenin tam da bu fotoÄŸraftaki gibi olduÄŸuna eminim. Yırtıklar dahil…
6 Yorum
Ben yirtiklari kus sandim :)
KuÅŸ olmadıklarına o kadar mutluyum ki. Mâlum ÅŸu dünyada söylememin en ironik olduÄŸu ÅŸarkı “I like birds” :)
Neden? kucuk dinazorlardan korkuyor musunuz Bahar Hanimcigim?
Aramızda kalsın, dünyada en korktuğum şeyler onlar.
SGM değil mi burası? :)
Cık. CKM. :)