Ä°nci Küpeli Kız hakkında yazdığı bir blog yazısında “Kuzeyin Mona Lisa’sı” ya da “Hollanda’nın Mona Lisa’sı” ifadelerine yer vermeyen blog sahiplerine birincilik ödülü vereceÄŸim. Bu ifadeye yer vermiÅŸ olanlar arasından neden böyle bir yorum yapıldığını açıklayabilecek blog sahiplerine ise mansiyon ödülü dağıtacağım. En olmadı okuduÄŸu romanın ya da izlediÄŸi filmin öyküsünün kurgu olduÄŸunun farkında olanlarla el sıkışacağım. Ciddiyim.
Bir yorum
böyle bir yorum yapmamış, blog sahibi bile olmayan birisinin ufakta olsa mansiyon ödülü alma olasılığı varsa açıklayacağım, ama önce “kuzeyin Mona Lisa’sı” olayını açıklayım;
çünkü Mona Lisa’nın küpesi yok.
Yani Mona’ya “güneyin inci küpeli kızı” diyemezler, çünkü kimse bilmiyor küpeleri var mı, inci mi? di mi?
Kısaca birisi ötekinin bişeyi değil, çünkü birbirlerinin ikiziler.
Her ikisi de karşılarında o fırçayı tutana bakıyolar, sonra o resmin karşısında duran herkese bakıyorlar, gözü takılan, fotografını çeken, müzede yerleri temizleyen… herkese,
ve şunu söylüyor her ikisi de; bitti.
Ve ben artık daha güçlüyüm. Sen beni parçaladın ama ben birleştim ve artık gidiyorum, bir parçam sende kalmış olabilir ama ben artık daha bütünüm.
Ve biz erkekler şunu hissettiğimiz için bu resimler çok etkili; bu resim tamamlandığında, bu fırça kuruduğunda artık bu kadın benim olmayacak.