Biraz önce bu sitede “güzel ÅŸeyler” adında yeni bir kategori oluÅŸturdum. Bundan sonra (çok sık olamasa da) hoÅŸuma giden ÅŸeyleri sizlerle bu kategori altında paylaÅŸmayı planlıyorum. Bu kategorinin ilk konusu ise uzun zamandır biriktirdiÄŸim dünyanın farklı ülkelerindeki müzelerin ziyaretçilerinin fotoÄŸrafları olacak.
Daha önceki bir yazımda bahsettiÄŸim blog’da bu konuyla ilgili bir yazıyla karşılaşınca bu iÅŸi daha önce yapmadığım için biraz piÅŸman oldum. Ama çok da geç kalmadığıma içten içe inanıyorum. Bugün sizler için yedi fotoÄŸraf seçtim, beÄŸenmeniz durumunda devam edebilirim. Bu sayının kaçlara çıkabileceÄŸini tahmin bile edemezsiniz.
Ä°lk fotoÄŸraf Sunderland Müzesi’nden. 1913 yılında müzenin küratörlerinden John Alfred Charlton Deas ÅŸehirdeki körler okulunda okuyan çocuklar için koleksiyondaki heykelleri dokunarak hissetme seansları düzenlemiÅŸ. Bu seanslar o kadar baÅŸarılı olmuÅŸ ve memnuniyet yaratmış ki Deas, kör yetiÅŸkinleri de davet ettiÄŸi yeni seanslar baÅŸlatmış. Benim gizlice “Herkes İçin Sanat” ismini taktığım bu fotoÄŸraf da o günlerden birinde çekilmiÅŸ.
Elliott Erwitt‘in 1975’te Versailles Sarayı’nda çektiÄŸi fotoÄŸraflardan biri olan aÅŸağıdaki çalışması (herhalde aynı hareketi sık sık yaptığım için) beni çok eÄŸlendiriyor. BoÅŸ çerçevede duran tablonun kime ait olduÄŸu, neyi anlattığı ve ÅŸu an nerede olduÄŸu bazen çevrenizde varolan bütün eserlerden daha önemli olabiliyor. Birkaç kere “Bir müze eÄŸer tek X’i varsa onu kimseye ödünç vermemeli” diye ortalığı yıktığımdan bu fotoÄŸraftaki insanların sükunetlerini korumayı baÅŸarmalarını ayrıca takdir ediyorum.
Gotthard Schuh, Londra Ulusal Galerisi’nde bir grup oÄŸlan çocuÄŸunun Agnolo Bronzino’nun Allegory with Venus and Cupid‘ini merakla incelemesini kaçırmamış. Bu fotoÄŸrafın çekiliÅŸ tarihi 1937. Ne demiÅŸler? “Boys will be boys”.
Daha önce Tumblr’da da birkaç fotoÄŸrafını paylaÅŸtığım Alécio de Andrade‘nin Louvre’da çektiÄŸi fotoÄŸraf serisini seviyorum. Yukarıdakiyle uyumlu olması için seçtiÄŸim aÅŸağıdaki fotoÄŸraf bana Charlotte Brönte’nin Villette‘indeki David Lodge tarafından defamiliarization örneÄŸi olarak verilen bölümünü anımsatıyor. Vaktiniz olursa 1970 tarihli bu serinin hepsine göz atmanızı tavsiye ederim.
Alfred Eisenstaedt’ın 1950’de gene Louvre’da görüntülediÄŸi aÅŸağıdaki sahnede favori müze ziyaretçilerim var. Bu fotoÄŸrafı her gördüğümde aklıma Louvre’da bir tablonun karşısında otururken yanımda uyuyakalan adam geliyor. Bu uyuyan adamı, “Yanımda oturan beyefendi uyuyakaldı. Åžimdiye kadar bir müzede neden hiç uyumadım?” diye defterime kaydederek ölümsüzleÅŸtirmiÅŸtim. Son zamanlarda özellikle alabildiÄŸine büyük, aynı zamanda sessiz ve sakin Alman müzelerinde tatlı bir ÅŸekerleme yapma arzusuyla doluyum. Biraz daha yaÅŸlandığımda bunu baÅŸaracağımı ÅŸimdiden hissediyorum.
Olympe Aguado’nun Admiration isimli fotoÄŸrafını sizinle twitter’da da paylaÅŸmıştım. Bu fotoÄŸrafın ilgimi çekmesinin sebebi soldaki adamı Edgar Degas’ya benzetmemdi. Fakat araÅŸtırmaya devam edince aynı modellerle çekilmiÅŸ baÅŸka fotoÄŸraflara rastladım. La Lecture isimli ÅŸu fotoÄŸraf bu arkadaşın Degas olmadığını anlamamı saÄŸladı. 1860’ların Paris’inde çekilen bu çalışmayı gene de seviyorum (Degas bahane).
Sizin için seçtiÄŸim son fotoÄŸrafta tanıdık bir sima var. Woody Allen, Ruth Orkin’e 1963’te Met’te harika bir poz vermiÅŸ. (Bu noktada David Lynch’ın ÅŸu pozunu da hatırlayalım)
Bu yazıyı mesaj kaygılı bir sonla bitirmezsem son zamanlarda yaÅŸadığımız her ÅŸeye ihanet etmiÅŸ gibi hissedeceÄŸim. YaÅŸadıklarımız hayatımızda “güzel ÅŸeylere” ihtiyacımız olduÄŸunu daha çok hissettirdi. Başımıza gelebilecek güzel ÅŸeylerden biri de ülkemizde ziyaret edeceÄŸimiz müzelerin sayısının artması olabilir. Müzelerimiz artsın ki bizim de verecek pozlarımız olsun. Mesela HaydarpaÅŸa’da bir ulusal galeri? Çok da güzel olmaz mı? (#haydarpasamuzeolsun)
[Ä°lk fotoÄŸraf ve Olympe Aguado’nun fotoÄŸrafları haricindeki tüm fotoÄŸrafların telif hakkı eserleri çeken sanatçılara aittir. Güzelonlu’da bilgilendirme amaçlı kullanılmıştır. ]
4 Yorum
“Bugün sizler için yedi fotoÄŸraf seçtim, beÄŸenmeniz durumunda devam edebilirim.”e cevaben :
Ben bu yazıyı pek bir zevkle okudum, inceledim, devamını isterim. Ama baştan söyleyeyim, senin yorumların olmazsa olmaz. Yorumların, açıklamaların olmayınca benim gibi cahiller için tadı olmuyor.
Her ÅŸeyden önce cahilim açıklamana estaÄŸpitipiti…
Daha çok yazmayı ben de istiyorum ama bu son yaşadıklarımız insanda yazmak için şevk bırakmıyor maalesef. Gene de kendimi zorluyorum. Bakalım, gelecekte neler olacak?
ben sizi biraz geç keÅŸfettim sanırım ama bayıldım. Daha önce hiç görmediÄŸim fotoÄŸraflar ve yorumlarınız sıkı takipçiniz olacağımın iÅŸareti…
Çok teşekkürler Özlem, gene konuşuruz umarım.